مهارت شنیداری کودک نخستین مهارت زبانی است كه كودكان كسب می كنند. در حقیقت قدرت شنیدن و تشخیص صداها در قبل از تولد توسعه می یابد. در مدت دو هفته بعد از تولد، كودك می تواند صدای مادرش را از دیگر صداهای پیرامونش تشخیص دهد. مهارت شنیداری، مهارتی است كه از مهارت های زبانی دیگر كمتر مورد توجه قرار گرفته است. این در حالی است كه كودك بیشتر وقت خود را به شنیدن می گذارند. مهارت شنیداری، كودكان را قادر می سازد تا دایره واژگانی خود را افزایش داده و الگوهای جمله ای و ساختاری زبان خود را به وجود آورند.
در حقیقت مهارت شنیداری باعث پیشرفت در دیگر مهارت های زبانی می شود. عوامل گوناگونی می توانند بر مهارت شنیداری تاثیر بگذارند. این عوامل می تواند عوامل بیرونی و درونی باشد. مثلا اگر مدرسه ای در نزدیك یك فرودگاه و یا در مسیر ریل قطار باشد، این سر و صداها كه یك عامل بیرونی است می تواند بر قدرت شنیداری كودك تاثیرگذار باشد.
به طور كلی می توان گفت كه كودكان با مهارت های شنیداری یا همان گوش دادن وارد تعاملات اجتماعی می شوند.گوش دادن فرآیندی ذهنی است که انتخاب، سازماندهی، به خاطر سپردن و واكنش های كلامی و غیر كلامی را به همراه دارد. گوش دادن فعال زمانی رخ می دهد كه ما رفتارهایی انجام دهیم كه حاكی از توجه به طرف مقابل باشد. ما در گوش دادن از یك نوع صافی ادراكی- انتخابی استفاده می كنیم. در مهارت گوش دادن نیز به تقویت رفتار غیركلامی باید توجه شود.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند